فکر میکنم خیلی بی انصافیه که کل سال یه سفره ای پهنه و یه کریمی صاحب این سفره هست و ما هم دستمون دراز و دهانمون باز و هیچ وقت این سفره رو نمیبینیم ولی همین که ماه رمضون میاد همین که گرسنه میشیم همین که تشنه میشیم تازه یادمون میاد که عه ما مهمون خداییم این ماه ماه مهمونی خداست...
آره دوست عزیز ما مهمونای این دنیاییم و این دنیا هم صاحب خونه ای داره . حالا سوال من از شما اینه که درسته مهمون نمک بخوره و نمکدون بشکنه؟ کدوم مهمونی حاضره واسه راحتی خودش میزبان رو به زحمت بندازه؟ کدوم مهمونی نظم خونه ی میزبانو به هم میزنه؟
ولی ما ........
چه قدر حرمت نگه دار آن مهربانی محض هستیم ؟
