همه جای دنیا یه روزایی رو اختصاص می دن به دفاع از ارزشهاشون...
ما اینهمه وقتمون رو هدر می دیم پای رایانه و موبایل و صد جور چیز دیگه و به نظر خودمون بسیار درست و به جا داریم استفاده می کنیم اما وقتی قراره نیم ساعت معطل دیدن یک رژه بشیم کلی غر می زنیم و ارزشها و آرمانهای کشور و شهدارو نادیده می گیریم.
متاسفم...
۲۶ آذر ۹۵، ۲۳:۱۹
پاسخ:
آقا یا خانم بسیجی ، بحث سر دیدن یا ندیدن رژه نیست بحث سر اینه ک این وسط یه دانشجو ، یه پیرمرد یا پیرزن یا اصلا هر کی راهش بسته میشه ، یکی به کلاسش دیر میرسه یکی به بیمارستان دیر میرسه و هزار جور مشکله دیگه که ممکنه به دلیله بسته شدنه راه ها پیش بیاد .امیدوارم روزی برسه که بتونیم نظرات همو تحمل کنیم بدون اینکه برای هم متاسف شیم .
ممنون از حضورتون.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی صدا نیستم که بشنوی یا چیزی چنان که ببینی یا چیزی چنان که بدانی... من درد مشترکم مرا فریاد کن