...

طرف صف اول نماز جمعه نشسته ..مثلا داره به خطبه های نماز جمعه گوش می ده.یه تسبیح دستشه داره تسبیح هم میزنه...ذکر هم میگه..ماجرا وقتی جالب میشه که اون وسطا چندتا شعار مشتی هم میده..به خدا این کارا مومن بودن شما رو نشون نمیده بلکه بی احترامیتون به سخنران رو نشون میده ..انگار با زبون بی زبونی بهش میگین تو هر چی میخوای بگو من ذکرمو میگم...

...

شما اسم این صحنه ی همیشگی خیابان های تهران را چه می گذارید؟وقتی که در یک ترافیک نیمه سنگین مردی در حدود 50یا 60 ساله دستان سیاه و پینه بسته اش را به شیشه ی پنجره ی ماشینی میکوبد که نمیداند قیمت فضایی اش چند صفر دارد ؟ شما اسم این را چه میگذارید ؟ عدالت علی ؟ یا یک دیالکتیک اجتماعی ؟ یک پارادوکس غمگین ادبی ...یک تراژدی کشنده...

اینجا همه چیز آرام است...گاهی باید از آرامش هم ترسید...آرامش قبل از طوفان!

چند روز پیش داستانی را در مجله ای خواندم :استاد فلسفه صندلی را در کلاس گذاشت و گفت در چند خط اثبات کنید صندلی وجود ندارد یک دقیقه بعد دانشجویی برگه اش را داد و نمره ی کامل گرفت.حدس می زنید چه نوشته بود ؟...................

کدااااااااااام صندلی...

گاهی انکار معجزه میکند...