هستند آدم هایی با نام مستعار آدم با چهره ی مستعار آدم با نام واقعی ...با چهره ی واقعی... کم هم نیستند ...از کنارت که رد بشوند بوی جهنم را به وضوح استشمام می کنی !
هستند آدم هایی با ماموریت زیبا کردن زندگی با داشتن مجوز ورود به حریم قلبت با داشتن اجازه ی حمل معجزه ! کافیست حرف بزنند کلامشان از ژلوفن هم تسکین دهنده تر است یا نه اصلا حرف هم نزنند فقط گوش کنند احساس می کنی تک تک واژه هایت را در آرشیو مغزشان ذخیره می کنند . ..نمیدانم شاید هم من اشتباه می کنم اما این قبیله ی آدم ها زیاد نیستند شاید هم هستند اما بودنشان را جار نمی زنند...زیاد یاد گرفته ام از این آدم ها . این که همیشه شکرگزار باشم و راضی. همیشه امیدوار باشم و در حرکت . همه را آنجور که هستند دوست داشته باشم . آه که این انسان ها عجیب بوی بهشت می دهند !
تقدیم به یاد آور مهربانی فراموش شده : ش .ا
