میدونید امیدوارترین آدمی که تو زندگیم دیدم کیه؟
پدرجونم...
از وقتی که یادم میاد پدرجونمو عینکی دیدم ... هر چی میگذشت چشماش ضعیف تر میشد. الانا دکترا گفتن چشماش فقط ده درصد بینایی داره ...این یعنی فقط سایه ای از اجسامو میبینه...با این وجود تابستون امسال که رفته بودیم مشهد تمام سعیشو میکرد که خودشو به ضریح بچسبونه و دعای اولشم این بود: یا امام رضا به چشمام سو بده . چشمامو خوب کن...و چه امیدواری از این بالاتر! چه امیدواری از این بالاتر وقتی هممون میدونیم قطره ی چشمش کمترین تاثیر ممکن رو داره ولی اون با چنان امیدی اونو استفاده میکنه که انگار قراره معجزه ای رخ بده...کسی چه میدونه شایدم رخ بده .ایمان و امید که باشند معجزه هم خودشو میرسونه!
